Alles is eindig, of tijdelijk, dat spreekt voor zich, maar hoe vaak denken we bewust na over dat einde? Hoe geven we het vorm? Wat betekent het voor ons, en in de architectuur? Op donderdag 27 november organiseren Archipel en Timelab een avond waarop we op zoek gaan naar de betekenis van ‘het einde’ in de architectuur, en voor onszelf.
Frederique Hermans van a2o neemt je mee in het ontwerpproces voor Timelab. Je ontdekt hoe sterke ontwerpmatige keuzes in combinatie met een open esthetiek mee instaan voor de openheid en transdisciplinariteit van de werking. Is het project dan nu af? En hoe loopt een project van concept tot ‘einde’ in de praktijk van a2o?
Na de kennismaking met het werk van a2o, duik je dieper in de idee van ‘einde’ met filosoof Volkmar Mühleis. Hij neemt je mee in de denkwereld van de Japanse filosoof Yamauchi Tokuryū, voor wie ruimte een geïntegreerd deel van het denken is. Waarbij, volgens zijn interpretatie van het tetralemma, iets zowel zichzelf kan zijn als iets anders, beide tegelijk of geen van beide. Aan de hand van deze vier parameters onderzoekt Mühleis het begrip ‘het einde’ in relatie met architecturale praktijken tussen Japan en Europa, hedendaags en traditioneel. Hij brengt hiermee ruimtelijk denken in verband met in het Westen als metafysisch beschouwde concepten – het einde als leegte.
We sluiten de avond af met een korte oefening, waarbij we onderzoeken wat ‘het einde’ voor elk van ons kan betekenen. Evi Swinnen (Timelab), Volkmar Mühleis en Frederique Hermans (a2o) gaan in gesprek over hun beleving van tijd en eindigheid en ook jij wordt uitgenodigd om je denkbeelden te bevragen. Aan de hand van simpele oefeningen, gemodereerd door de ervaren coach Caitlin Walker, zoeken we een moment van inzicht, nieuwsgierigheid en verbinding. Wat zien we als we aan het einde denken? Wat betekent dit voor de manier waarop we in een project aan de slag gaan? Kunnen we bouwen met ‘the end in mind’?